شیوه‌های فرزند پروری، اعتقاد و نظر والدین نسبت به چگونگی ارتباط با کودک است که والدین در رابطه با فرزندان خود اعمال می‌کنند و در شکل گیری شخصیت آینده کودک نقش بسزایی دارد. هدف تمامی شیوه های فرزند پروری، پرورش کودک و آماده سازی وی برای ایفای نقشی است که گروه و حوزه ی فرهنگی وی بر عهده اش می گذارند.

کودکان چنان پرورش می یابند که بتوانند راه و رسم زندگی والدین خود را در ایفای نقش خود پی گیرند. والدین واسطه انتقال آرمان های فرهنگی کودک به اجتماع هستند. آرمان های فرهنگی هر اجتماع تعیین کننده ی نوع و چگونگی آموزش هایی است که کودک باید فرا گیرد و از آنجا که الگوها و ایده آل های خود، کودکان را به شیوه های متفاوت پرورش می دهند.

کودک اولین بارایده آل ها و آرمان ها و بایدها و نبایدها را از محیط خانواده و والدین خود می آموزد. خانواده یکی از عوامل موثر در رفتار افراد است. کودک در محیط خانواده تجارب گوناگونی را کسب می کند و از طریق این محیط کوچک است که با دنیای خارج آشنا می گردد و طرز معاشرت با دیگران را می آموزد (احدی،1381).

فهرست مطالب

تاريخچه شیوه‌های فرزند پروری 

2-11-1  اهمیت شیوه‌های فرزند پروری 

2-11-2 تعامل والدین- فرزند 
2-12 شخصیت و روابط والدین با فرزندان 

2-13 انواع شیوه های فرزندپروری 

2-13-1 شیوه فرزند پروری مقتدرانه 
2-13-2 شیوه فرزند پروری مستبدانه 
2-13-3 شیوه فرزند پروری سهل گیرانه 
2-14 نگرش هاي فرزندپروري 
2-14-1  اقتدار و نفوذ والدين در خانواده و فوايد آن 
2-14-2  طبقه اجتماعي و سبک فرزندپروري 
2-15  فرهنگ و فرزندپروري 

2-16  نظریه های فرزندپروري 

2-16-1  نظريه بامريند
2-16-2 نظريه» اريکسون 
2-16-3 الگوي زيگلمن 
پیشینه پژوهش سبک های فرزند پروری
پیشینه داخلی سبک های فرزند پروری 
پیشینه خارجی سبک های فرزند پروری
منابع