ابزار پژوهش

پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984)

این مقیاس را سولومون و راثبلوم (1984) ساخته و آن را مقیاس اهمال کاری تحصیلی نام نهادند. این مقیاس را دهقان (1387 ، به نقل از مطیعی و همکاران 1392) برای اولین بار در ایران به کار برده اند. مقیاس ارزیابی اهمال کاری تحصیلی دارای 27 گویه می باشد که سه مولفه را مورد بررسی قرار می دهد : مولفه اول ، آماده شدن برای امتحانات ؛ شامل سوالات 1 تا 6  می باشد . مولفه دوم ، آماده شدن برای تکالیف می باشد و شامل سوالات 9 تا 17 می باشد و مولفه سوم ، آماده شدن برای مقاله های پایان ترم سوالات 20 تا 25، به صورت تکالیف تحقیقی و پژوهش های کلاسی برای دانش آموزان ایرانی نگاه شد و این گزینه برای پاسخ دهندگان به این مقیاس توضیح داده شد .

لازم به ذکر است که در ادامه هر یک از موارد دو سوال ارائه شده است که سه سوال اول (26،18،7) احساس و عاطفه دانش آموز در مورد تعلل ورزی و سه سوال دوم (27،19،8) تمایل آنها را برای تغییر عادت تعلل ورزی شان می سنجد. نحوه پاسخدهی به گویه ها به این صورت است که پاسخ دهندگان میزان موفقیت خود را با هر گویه با انتخاب یکی از گزینه های «به ندرت» ، «بعضی اوقات » ، «اکثر اوقات» ، «همیشه» ، از نمره1 تا 4 تعلق می گیرد همچنین در این مقیاس گویه های 4-6-11-15-16-21-23-25 به صورت معکوس نمره گذاری می شوند. این پرسشنامه توسط جوکار و دلاور پور (1386) ، به فارسی ترجمه شده و اعتبار و روایی آن به ترتیب 61/0 و 88/0 به دست آمده است. در پژوهش دهقان (1387 ، به نقل از مطیعی و همکاران 1392) پایایی آزمون به روش آلفای کرونباخ 82/0 شده است. این مقیاس با پرسشنامه افسردگی بک ، مقیاس شناخت های غیر منطقی الیس ، مقیاس عزت نفس روزنبرگ و مقیاس اجتناب روزانه همبستگی معناداری دارد (سولومون ، روثبلوم ، 1984).